Parafia Rzymskokatolicka Najświętszego Serca Pana Jezusa

W wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego, w sobotę 26 kwietnia 2025 r. o godz. 18.30, w katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej zostanie odprawiona uroczysta Msza św. w intencji zmarłego Papieża Franciszka. Do wspólnej modlitwy w dniu pogrzebu Franciszka serdecznie zaprasza Diecezja Bielsko-Żywiecka. Msza będzie transmitowana przez radio „Anioł Beskidów”. W jedności z Kościołem powszechnym pragniemy polecać Bogu duszę Ojca Świętego, który z oddaniem i pokorą pełnił posługę Piotrową, niestrudzenie głosząc Ewangelię miłości i miłosierdzia. „Jezu, ufam Tobie” fot. Vaticannews.va

25 kwietnia 2025 roku w foyer Bielskiego Centrum Kultury im. Marii Koterbskiej odbył się finisaż wystawy malarstwa współczesnego poświęconej biblijnej scenie Nawiedzenia. Ekspozycja to efekt trzeciej edycji ogólnopolskiego projektu artystyczno-teologicznego „Namalować katolicyzm od nowa”, który od trzech lat przywraca blask sztuce sakralnej. Wybitni współcześni artyści zostali zaproszeni do reinterpretacji fundamentalnych tajemnic wiary chrześcijańskiej. Organizatorami przedsięwzięcia są Fundacja Świętego Mikołaja, środowisko „Teologii Politycznej” oraz Instytut Kultury św. Jana Pawła II działający przy Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu – Angelicum w Rzymie. W imieniu organizatorów wystawę podsumowała Joanna Paciorek, wiceprezes i dyrektor Fundacji Świętego Mikołaja. „Dzisiejszy finisaż jest domknięciem trzeciej odsłony naszego projektu, który rozpoczęliśmy z potrzeby serca i poczucia odpowiedzialności za przyszłość sztuki sakralnej” – wyjaśniła Paciorek. „Przez wieki malarstwo było językiem teologii, zapisem duchowych przeżyć i nośnikiem tajemnic wiary. Dziś często popadło w zapomnienie lub zostało zastąpione przez banał i kicz. Postanowiliśmy to zmienić” – dodała. Pierwsza edycja projektu, zapoczątkowana trzy lata temu, dotyczyła wizerunków Jezusa Miłosiernego. Druga odsłona skupiła się na scenie Zwiastowania. W obecnej, trzeciej edycji artyści zmierzyli się z tajemnicą Nawiedzenia – spotkaniem Maryi i Elżbiety, które Paciorek określiła jako spotkanie Starego i Nowego Testamentu, proroka i Wcielonego Słowa, dwóch kobiet, które powiedziały „tak” dla życia. Każdy z zaproszonych artystów stworzył dwa obrazy: jeden dużego formatu, przeznaczony do przestrzeni kościelnej, oraz mniejszy – do prywatnego kultu. Jak zauważyła Paciorek, dzieła z poprzednich edycji projektu już trafiły do licznych świątyń i domów. Stały się świadectwem powrotu duchowej głębi do współczesnego malarstwa religijnego. Podczas spotkania głos zabrał ks. Jacek Pędziwiatr, znany kaznodzieja i mariolog, który nakreślił teologiczne oraz historyczne tło ewangelicznej sceny Nawiedzenia. Opowiedział o Ain Karem – zielonej dolinie u podnóża Jerozolimy, gdzie według tradycji Elżbieta i Zachariasz przyjęli Maryję. Duchowny odwołał się także do symboliki miejsca, które łączy historię żydowską i chrześcijańską, przeszłość i przyszłość, oraz wspomniał o polskich akcentach obecnych w tej przestrzeni – jak tablice z tekstami „Magnificat” i „Benedictus” ufundowane przez żołnierzy Armii Andersa. Wspomniał o Arturze Rubinsteinie, który dokładnie 80 lat wcześniej, 25 kwietnia 1945 roku, podczas konferencji założycielskiej ONZ w San Francisco, w geście protestu wobec nieobecności polskiej delegacji, zagrał polski hymn narodowy – w pełnym audytorium, w którym brakowało polskiej flagi. „Artur Rubinstein w holu tego budynku, w którym była ta konferencja, ma dzisiaj swój pomnik, zasiada przy fortepianie. On sam zaś po śmierci został pochowany na Górze Orah (Światło) w Jerozolimie. Na początku pierwsze wersety Biblii zaczynają się od słów: 'Rzekł Bóg: niech się stanie światłość’. Z tego wzgórza schodzi się dosłownie dwa kroki i jest się w dolinie, która nazywa się Ain Karem. Właśnie w tej dolinie, według bardzo starej chrześcijańskiej tradycji – bo nie wspomina o tym Ewangelia – był dom kapłana Zachariasza i jego żony Elżbiety, która jest jedną z bohaterek naszej wystawy” – wyjaśnił. „Może to nie przypadek, że dziś właśnie obchodzimy tę rocznicę. Być może to znak, że również ta wystawa jest pewnym hymnem, który woła o obecność duchowego wymiaru w naszym świecie” – zaznaczył. Obecny na finisażu profesor Grzegorz Wnęk z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jeden z uczestników drugiej i trzeciej edycji projektu, podkreślił w rozmowie wagę tradycji oraz ponadczasowych treści, które można odczytywać zarówno na płaszczyźnie religijnej, jak i egzystencjalnej. „Spotkanie Maryi i Elżbiety to spotkanie człowieka z człowiekiem, spotkanie nadziei, wiary i miłosierdzia. Malarstwo sakralne nie musi być jedynie ilustracją. Może być medytacją, świadectwem, a nawet osobistym wyznaniem” – przyznał. W finisażu, który odbył się w ramach zakończonego 25 kwietnia festiwalu „Sacrum in Musica”, udział wziął m.in. ks. Krzysztof Sordyl, duszpasterz środowisk twórczych. Wystawę obrazów Nawiedzenia można było oglądać w Bielsku-Białej od 4 marca. Celem projektu „Namalować katolicyzm od nowa” jest odnowa zachodniej sztuki sakralnej w Polsce, powrót do kościołów współczesnych obrazów wysokiej klasy artystycznej i ożywienie mecenatu artystycznego. Po wystawach współczesnych wizerunków Jezusa Miłosiernego (2022) i Zwiastowania (2023), w kolejnym roku – zgodnie z rytmem tajemnic różańca – organizatorzy zaprosili do obejrzenia 20 współczesnych przedstawień sceny Nawiedzenia św. Elżbiety, pędzla znakomitych polskich malarzy o uznanym dorobku artystycznym. Wydarzeniu towarzyszy konferencja o sztuce sakralnej, która odbędzie się w sobotę po wernisażu (16 listopada). „Wystawa obrazów tajemnicy Nawiedzenia to trzeci krok zaplanowanego na dwadzieścia jeden lat przedsięwzięcia gromadzącego twórców i intelektualistów przekonanych o potrzebie odrodzenia sztuki sakralnej w Polsce” – zapowiedział Dariusz Karłowicz, kurator wystawy i pomysłodawca inicjatywy. „Wyrażenie nauki Chrystusa językiem kolejnego pokolenia jest obowiązkiem tych, którzy mają przekazać światu Prawdę. To rodzaj naszej współpracy w dziele Wcielenia. Dla chrześcijaństwa kultura nie jest luksusem, ale powietrzem, którym oddycha” – dodał. Na wystawie zobaczyć można malarskie interpretacje drugiej tajemnicy radosnej autorstwa prof. Jarosława Modzelewskiego, Ignacego Czwartosa, prof. ASP we Wrocławiu Jacka Dłużewskiego, Wojciecha Głogowskiego, Jacka Hajnosa OP, dr. Krzysztofa Klimka, Bogny Podbielskiej, Beaty Stankiewicz, prof. Grzegorza Wnęka oraz Ewy Czwartos. Twórcy przed przystąpieniem do pracy uczestniczyli w warsztatach, w czasie których wraz z biblistami, teologami oraz historykami sztuki zgłębiali znaczenie, wymowę i tradycję malarską tajemnicy Nawiedzenia. Wysłuchali wykładów filozofa bp. prof. Jacka Grzybowskiego, biblisty bp. dr. Piotra Przyborka, wybitnego patrologa ks. prof. Marka Starowieyskiego, mariologa o. prof. Bogusława Kochaniewicza OP oraz historyk sztuki Anny Kilian. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/04/wystawa_nawiedzenie_bck_25_4_25.mp3

„Najwięksi grzesznicy mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia mojego” – te słowa Pana Jezusa, skierowane do św. Faustyny Kowalskiej, stanowią, zdaniem ks. Marka Studenskiego, klucz do zrozumienia przesłania Niedzieli Miłosierdzia Bożego. Jak przypomina autor medytacji, to święto, ustanowione z woli samego Chrystusa, objawionej polskiej zakonnicy, jest nie tylko zaproszeniem do dziękczynienia za Boże Miłosierdzie, ale przede wszystkim wezwaniem, by to miłosierdzie przyjąć, zaufać mu – i nieść je dalej. W rozważaniu przygotowanym na 27 kwietnia 2025 r. autor przytacza opowieść ks. prof. Pawła Bortkiewicza o rozmowie z pewnym znanym polskim dramaturgiem – człowiekiem pewnym siebie, który Polskę traktował jako literacką prowincję. Zapytany przez księdza, który z polskich autorów jest najczęściej tłumaczony na języki obce, zaczyna zgadywać: Lem, Mrożek, Miłosz, Szymborska. „Jakże wielkie było jego zdziwienie, gdy usłyszał, że jest to… siostra Faustyna Kowalska. Mistyczka z kuchni, jak czasem ją nazywano. Kobieta prosta, niewykształcona, ale przez którą Bóg przemówił do świata w najbardziej dramatycznym momencie jego historii – w pierwszej połowie XX wieku” – zauważa ks. Marek. Ks. Studenski przywołuje przypowieść Henry’ego Nouwena o czterech braciach, którzy ożywiają martwego lwa. To obraz tego, jak niewinne działania mogą prowadzić do katastrofy. To metafora grzechu: coś, co zaczyna się subtelnie, prowadzi do tragedii, a zsumowane grzechy jednostek tworzą struktury zła, które niszczą całe narody – jak rewolucje czy wojny XX wieku. XX wiek był czasem bezprecedensowego zła – rewolucji, dwóch wojen światowych, ludobójstw, totalitaryzmów. Jak tłumaczy duchowny, w świecie, gdzie człowiek odrzucał Boga i Jego przykazania, potrzebne było przypomnienie o Jego miłosiernej miłości. Bóg posłał więc prostą zakonnicę, by ogłosiła światu, że Jego miłość jest większa niż największy nawet grzech. „Ale żeby to zrozumieć, trzeba najpierw pojąć, czym naprawdę jest grzech” – zauważa. Jedną z takich historii, przywołaną w tej medytacji, jest historia Johna Pridemore’a, londyńskiego gangstera, który przeszedł przez piekło przemocy, uzależnień i zbrodni. Po latach życia w świecie przestępczym, pewnego wieczoru usłyszał głos – wyraźny, nieubłagany, który wyliczał wszystkie jego grzechy. W przerażeniu uklęknął i zaczął płakać. Wtedy poczuł na swoich ramionach potężne dłonie, falę pokoju i ciepła. Poczuł obecność Boga. Ta chwila zmieniła całe jego życie. Dziś John Pridemore jest znanym katolickim ewangelizatorem, który głosi młodym ludziom, że nie ma takiego grzechu, którego Boże miłosierdzie nie mogłoby obmyć. Ks. Studenski zaprasza do refleksji, że my również jesteśmy wezwani, by być „portem” dla zagubionych grzeszników – jak powiedział o. Piotr Rostworowski, benedyktyn i przyjaciel Karola Wojtyły. Portem – czyli miejscem, do którego człowiek może zawsze wrócić, nawet jeśli wszystko w jego życiu się rozpadło. „Takim portem była św. Faustyna. Takim portem może być każdy z nas” – dodaje.